DOKUNSALAR YÜREGİME

DOKUNSALAR YÜREGİME.

Iyi’ demek adettendir ya !
‘Iyiyim’ dedim…
Degilim.


Anlatilmasi zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, oldugundan ya çok basit ya da daha karmasik bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.


Birgün konusmayi unutmak, sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayi unutmak, olur olmaz konusmak istiyorum.
‘Kime, neye konusursan konus’ diyorum…
Yeter ki susma!


Hiçbir söz yetmiyor, beni 'bana' anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acimadan içim…


Dokunsalar aglayacagim bir ömür boyu…
Ve degseler hüznüme, dökülecegim parça parça…


Bir anlik degil, boguldugum bilinmezlik.
Acisi çikiyor sustuklarimin.
Oysa ben iyiyim görünürde !


Anlamini içime çeke çeke mutluluga erisemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir seyler eksik kaldi…
Simdi iyi olan ne varsa, üzerine çizgi çekemedigim kirginliklar sariyor dört yanini.


Ve ben,


Iyi olmanin esiginde, korkulara kapiliyorum anlamadigim bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…


Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamiyorken anlasilmayi beklemek, hayalden de öte .


Ben kendimi,
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…


Dokunsalar aglayacagim bir ömürboyu Ve degseler hüznüme,dökülecegim parça parça..