BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM

BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM.

 Ben
 senden önce ölmek isterim.
 Gidenin arkasından gelen
 gideni bulacak mı zannediyorsun?
 Ben zannetmiyorum bunu.

 İyisi mi,beni yaktırırsın,
 odanda ocağın üstüne korsun
 içinde bir kavanozun.
 Kavanoz camdan olsun,
 şeffaf, beyaz camdan olsun
 ki içinde beni görebilesin
 Fedakarlığımı anlıyorsun
 vazgeçtim toprak olmaktan,
 vazgeçtim çiçek olmaktan
 senin yanında kalabilmek için.

 Ve toz oluyorum
 yaşıyorum yanında senin.
 Sonra, sen de ölünce
 kavanozuma gelirsin.
 Ve orada beraber yaşarız
 külümün içinde külün
 ta ki bir savruk gelin
 yahut vefasız bir torun
 bizi ordan atana kadar...

 Ama biz
 o zamana kadar
 o kadar
 karışacağız
 ki birbirimize,
 atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
 yan yana düşecek.
 Toprağa beraber dalacağız.
 Ve bir gün yabani bir çiçek
 bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
 sapında muhakkak
 iki çiçek açacak :
 biri sen
 biri de ben.

 Ben
 daha ölümü düşünmüyorum.
 Ben daha bir çocuk doğuracağım
 Hayat taşıyor içimden.
 Kaynıyor kanım.
 Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
 ama sen de beraber.

 Ama ölüm de korkutmuyor beni.
 Yalnız pek sevimsiz buluyorum
 bizim cenaze şeklini.
 Ben ölünceye kadar da
 Bu düzelir herhalde.
 Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
 İçimden bir şey :
 belki diyor.

NAZIM HİKMET.