Yanimda Ol

Yetmiyor mu bukadar sensizlik

Gel artık gel duy sesimi,
Özlüyorum seni deliler gibi.!!
Ceza mı bu..
Kime baksam seni görür oldum,
Her yerde sen,
Herkes sen oldun…
Hayalini görür oldum…!!!
Yanında olsam
Kalp atışlarım,
Sesimi aşacak…!
Yanında olsam…
Sana sarılsam,
Hiç bırakmasam
Ömrüm boyunca,
Seninle nefes alsam..!!!
Resmine bile baksam
Sesini duymak gibi,
Sana Dokunmak gibi değil..!!
Tek isteğim,
Şu nefesimi seninle alıp vermek..!!!
Sözümsün,
Olmadan yaşayamadığım nefesimsin,
Çölde suyumsun
,
Karanlıkta ışığımsın,
Kalbimin atış sebebisin,
Her adımımsın,
Ruhumsun,
Kalbimin sahibisin,
Defalarca bakmaya doyamadığımsın,
Nefret bile edemediğimsin,
Tek kelimeyle,
Ben seninim,sende benimsin..!!!

Kalbi Boşver

Kırık dökük hayal gibi
Yalnızca seni düşünürdüm geceleri
Şimdi gel gör halimi
Eskisinden eser yok, hatıralar gibi
Akşam vakti çıktım yollara düştüm
Üstümde de ince giysiler, üşümüyorum oysa
Yağmur yağıyor üzerime,
Ben deli divane yanıyorum ayrılığın ateşiyle
Yılların adı var sevgimizde
Yaşanmış günlerin tadı var mazimizde
Gözlerimizde gülümseme yerine yaşlar var şimdiyse
Aynı anda aynı yerde aynı düşüncelerle yaşamıştık seninle
Sevdayı bir biz yaşatmıştık gerçekten kalbimizde
Şu an bakıyorum da yüreğime
Sözdeymiş her şey gün gibi gelip geçiyormuş yine…
Sözcüklere sığdırmaya çalışıyorum içimden geçen her sancıyı
Dudaklarımdan dökülürcesine sayıklıyorum yine
Ayrılığın adını sevdamızda biçare…
Yağmur aynı şiddetle devam ediyor
Ben ise oturmuşum bir banka uzaklara dalmışım anlamsızca
Vakit geceye yaklaşırken bulutlar yerini mehtaba bırakmış
Şehir ışıklarından uzakta yıldızları izlemek ne kadar güzelmiş
Fark edebiliyor muyum bu güzellikleri sanıyorsun?
Gözlerim görmüyor Dolunay’ın ışıltısından diğerlerini
Görmüyor ayrılığın bir gün bizi de vuracağını
İnanmak zor yaşananlara,
Ben artık yokum demekle, kalbimden seni silmemi istiyorsun
Ben de bir şey istiyorum senden,
Bir gün çekip gidince hayatından
Beni hiç yaşamamış var say,
İşte o zaman ben de silerim seni aklımdan
Kalbimi boşver o sonsuza dek seni sevecek zaten

Değişiyorum

Saat gece yarısı, seni düşünürüm hala
Hatırlarım eskileri, ilk karşılaştığımız anı
Sen masum bir peri kızı
Bense serseri delikanlı
Yok diyordum benden adam olmaz
Seni gördüm göreli bilmiyordum
Her şey değişiyor zamanla,
Bir tek sen aynısın hala
Bense büyümeyi reddeden biriyim,
Ne senden ne kendimden vazgeçebiliyorum
Sana hoşça kal demeyi asla istemiyorum
Bir şeyleri bitirmek bana göre değil
Ben yalnızlıklara alışamadım senden sonra
Değişmekten korkmuyorum ama değişemiyorum
Olmayacak bir şeyi olmasını umut etmek nedir
Seninle öğrendim…
Sen güzeller güzeli peri kızı,
Yüreğinde ki tüm saflığı görebiliyorum
Seni o kadar çok seviyorum ki,
Artık ben de değişiyorum
Sadece senin için.

Herşeyimsin

Ciğerimde bir nefessin

Yaşamak için mecbur kaldığım
Tenimde bir ateşsin
Senden başka dokunan herkesi yakan
Kollarımda bir bebeksin
Bütün nazını çektiğim
Gözümde bir umutsun
Hayata sevgiyle bakan
Karşımda bir aynasın
Bakınca kendimi gördüğüm
Kalbimde bir çembersin
İçine senden başka kimseyi sokmayan
Elimde bir GÜL’sün
Solmasın diye dua ettiğim
Her nereye gitsem karşımdasın
Ne yapsam aklımdasın
Sen benim sebebim
Sen benim Alın yazım
Sen benim namusum
Sen benim ÖMRÜM, HAYATIM, sen benim Herşeyimsin…

Aşk Ve Sen

Sayıklarım kendimi bazen

Susarım içimden, yalnızlığımı saklarım
Acıların üstesinden gelmeye çalışırım
Kendimce yaşadığım hayatı sevmeye alışırım
Çaresizim kendimi anlatmaya dermanım bile yok
Kayıp giderken zaman hayatın arasından
Sadece izlerim olanları ve olacakları
Yaşamaya gücüm yok, her zaman olduğu kadar ki.
Sözcükler kalemimle birlikte hayata akarken
Ben gördüklerimi değil hissettiklerimi yazıyorum
Bir kaç sevinç parçası dudaklarımda
Hüzünlü bir gülümsemeye benzer sadece
Gelenlerin ve gidenlerin ardından kalanlar
Yaşamaya değerli kılanlardır beni
Gökyüzünde bir kuşun kanat çırpışı
Deniz de ki dalgaların kıyıya sertçe vuruşu.
Benden geriye kalanlara bakıyorum,
İki şeyin var olduğunu görüyorum
Seviniyorum kendimce!
Onlardan biri” Aşk”,
Sonuncusu ve en önemlisi ise “Sen”sin.

Sevilir Ya Severim İşte

Ben bir garip kulum

Sevmek benim ney’ime
O çok güzel çalar aşkı
Çalmak benim neyime
Ben bir garip kulum
Para benim düşüme
Sen seversin parayı
Sevmek benim neyime
Ben bir garip kulum
Anlamam aşkı meşki
Aşk dediğin nedir ki
Sevilir ya severim işte
Ben bir garip kulum
Vardır iki adet kumrum
Onlara bakar bakar
Sevilir ya severim işte
Ben bir garip malım
Allah’ımın bir malı
Arzularım bozulmadan dönmeyi
O zaman görünür benim yüzceğizim akı
Ben bir garip aşığım
Sevilir ya severim işte
Aşk benim ney’ime
Ben aşkın aşığıyım işte

Seni Seviyorum

ben seni sevdim daha sevmeyi ögrenmeden

ben seni sevdim senin benim varlıgımı bile bilmeden
ben seni sevdim sana cok uzakken
ben seni cok sevdim sen baskasını severken
su an aglıyorum yaımda kimse yok
sensizlige yanıyorum derdimin dermanı yok
bekliyorum seni burda gelecegin yok
ben seni cok seviyorum senin haberin yok
yangınım sana degil sensizlige
aglarım hergün caresizliğime
dermanıı yok ki derdime anlatsam kimseye
ben seni seviyorum derdimin tek dermanı sensin
bitsede ömrüm kalbimde hep sen olacaksın
dökülsede takvimden yapraklar bende hep tek olacaksın
olmasanda hic yanımda hep varmıs gibi olacaksın
ben seni seviyorum sana kavusamasam bile benim icin tek olacaksın

Gözümü Açtım Seni Gördüm

Gözümü açtım seni gördüm Seni sevdim ve bağlandım sana İçimi verdim sana Tüm benliğimi Ve veririm hala Ki bi robot misali Programlanmışım sana Sen vardın ve bide sen Kimse yoktu gözümde Olmuyordu başkalarıyla Sen vardın hep aklımda Gözlerine baksam gözlerindi Ve tutamazdım kimsenin ellerini Kıyamazdım ellerime almaya Senin ellerin gelirdi gözümün önüne Sesler aynı sen Ama bir sen aynı değildin Ve ben bir seni bulamadım Ki hiç kimsede sen değildi Kimsede olamazdı Doldurulamayacak bir yerin vardı kalbimde O kadar derin bir izdi ki bu Kim düşse içine kaybolup gidiyordu Ve ben seni bekledim Tek hekim sendin O izi iyi edecek Ama sende gelmedin Ömür boyu taşıyacağım Bir izle bıraktın beni Eğer olsaydı gidecek bir yerim Bir dakika durmazdım buralarda Giderdim Ama benim gidecek yerim sensin Açmadın kapılarını bana Yeterdi yanımda olman Huzur dolmam için Tek kelime etmesen bile Yeterdi yanımda olman Nefesini hissetmem yanımda Yada bakmam gözlerine sen bakmasan bile Yeterdi bana Unutamıyorum bir türlü seni Unutamıyor işte şu yaralı kalbim Biliyorum belki kaçmam gerek buralardan Sadece alıp sırtıma bir ceket Kimselere görünmeden Kaçıp gitmem gerek Biliyorum aslında hiçbir şeye çare olmayacak Peşimden gölgemden daha yakın takip edecek beni Bırakmayacak yakamı anılar Düşünceler belki de Tek bildiğim bir şey var Bütün düşüncelerimin kesişme noktası sendin Ve gözümü açtım seni gördüm ben İlk sana seni seviyorum dedim yaban gülüm. Ve Seni sevdim Taki gözümü tekrar kapatana kadar. Seveceğim.

Elim Eline Değince

Elim eline değince,

Artar şekerim.
Kurur dudaklarım, kalmaz ferim,
Dizlerimde.
Etrafı sarılmış bir anarşist gibi,
Teslim oluyorum bir gülüşüne
Ve kendimi sana bırakıyorum
Dalıyor gözlerim.
Yokluğunda seni düşünüp.
Damlıyor bir iki damla yaş.
Damlıyor yokluğun
Sana olan sevgim içimde bir törene dönüşüyor
Hele dostlarıma sarılışım,
Bir faciayı önlüyor.
İçimdeki sessiz fırtınada
Stresim doruğa çıkıyor.
Sessizliğim, bastırılmış duygularımın suskunluğudur.
Yüreğim ,yaban kuşları gibi ürkek,
Sönmüş bir volkan gibi durgundur.
Bir gölge bile korkutur beni.
Ve korku bir fobiye dönüşür içimde
Oysa,
Yasadışıdır kural tanımayan aşkım
Sevgindir ,içimdeki isyanımı bastıran
Bir başkaldırışa son darbedir yokluğun.
Son darbedir bir güce dönüşüp,
Zapt edilmeyen.
Sanki batan bir gemiden
S.O.S verir umutlar
Tehlike sinyalleri sarar dört bir yanımı
Ve anlamsız bir mavide
Anlamsız bir geleceğe yelken açar umutlar.
Ve o mavide kaybolur
Bir kasırgaya dönüşür bulutlar
Hayaller yıkılır ,savrulur düşler.
Sonra beyaz bir leke gibi durur.
Çıldırmış dalgaların köpükleri
Yorgun bir savaşçı gibi sahile vurur
Ve deniz yorulur.
Bir bakarsın sakinleşir liman,
Sakinleşir yürek.
Sular durgun ve sessiz,
Ve açıklardan yol alır sahile ,bir sandal nefessiz.
Çekilmez kürek
Bir büyünün tılsımı olsa gerek
Ve belki de dalan gözlerimde zaman
Erişemeyeceğimiz bir yerdedir,
Olmamız gereken yerlere inat.
Bir bakarsın kış sarar dört bir yanımızı.
Ağlamaklı bulutlar, gökyüzünden siner yere.
Yağan kırağıdır şimdi yağmur yerine
İliklerine
Nakşeder soğuğu.
Ve dalgın bakışlarımızdan
Havayı ısıtan ciğerlerimize çekeriz soluğu.
Ve şimdi ciğerlerimizde
Peş, peşe yanan sigara dumanları var.
Artık üşütmeyecek beni
Ne kırağı, ne kar
Bak bu soğukta bir başka çıkıyor sesim.
Hele nefesim,
Her soluk alışverişte,bir buhara dönüşüp kaybolur
Kaybolur yürüdüğüm sokaklarda
Ve karda
Kar ,
Şimdi düşünebildiğim kadar
Uzaklarda.
Yalnızlık işlemiş iliklerime ,yalnızlık
Yemin ettim seninle olmağa.
Seninle olmağa bir adağım var.
Adağım, o kutsal mabetlerde değil,
O ,kutsal mabetlerin ayinlerinde gizli.
O gizli ayinlerde şimdi
Anlayamadığım mırıldanmalar var
Anlayamadığım mırıldanmalarla,
Ne yokluğa, ne sevgisizliğe ve nede
Çaresiz bir derde , açılıp kapanmasın dudaklar.
Açılıp kapanmasın eller.
Ne hocaların ve nede rahiplerin
Sade ve sessiz,
Yalın, gösterişsiz,
Giysilerle dua etmeleri ilgilendirmeyecek beni.
İlgilendirmeyecek bir başka kültürün kucağına itilmiş
Seçkin bir kabilenin kızı.
İçimdeki sızı,
Uyanışım.
Uyanışım,dalan gözlerimdeki o tatlı rüyadan.
Ve o mor dağları geçit vermeyen dünyadan
Ve o dünyadan sana gelişim
Sana seslenişim.
Çünkü bu dünyada ben adadım kendimi sana
Ve biliyorum ki,
Elim eline değince ,artar şekerim.
Kurur dudaklarım,
kalmaz ferim
Dizlerimde

Aşk Böyle Başlar

İlk bakışla başlar büyüylü dünya

Elini ilk tutuşunda heyecandan kalbin durur sanki
İlk dans onu kamçılar
Ve ilk öpücük hafıza ya kok salar
İlk sinemaya gidiş, utangaç, kaçamak bakışlar
Uzun uzun, sessizce birbirini seyretmek derken
Alev bacayı yakmaya başlar
Kalp artık bir başka çarpar
Hayaller, pembe düşler
Mutluluk sarhoşu oluverir insan
Sanki dünya etrafında döner
Üç harften oluşan tek hece aşk…
Aşk yakar yürekleri dumanı görünmez
Karşılıklısı çok güzel
Platonik olanı ise, acı dolu bir ömre bedel
İşte aşk böyle başlar arkadaş
Bir bakmışsın çoktan kül olmuşsun
Belki mutluluk sarhoşu
Belki de acının en vazgeçilmezi
Her ne şekilde olursa olsun arkadaş
Aşk uğrunda yaşamaya değer.
İşte aşk bunun için çok güzel.

Düşlerim

Gün doğmamış düşler,

Sayıkladığında kırık rüzgar baladlarını
Kaç aşk boyudur zaman
Bilir misin?
Sessizliğime saklanıp
Dolaşırken kuytularımda
Hayat yalınayak bir öpücük,
Baharsa düşmekte saçlarından.
Kahküllerinde damıttığım gözyaşlarım
Ruhunda imbiklenişler ,
Hayallerimi yatırışlarım!!!
Sonrası bir dala tutunma arzusuyla
Goncalarında jale olmak.
O gecenin sabahında
Sen daha gözlerini açmadan,
Süren rüyalarının bir yerinden
Sokuluvereceğim irem bahçelerine.
Biliyorsun ki
Dünden kalan ve de yarına ait
Her şeyi yaktım gözlerinde…
Şimdi senle sarılıp sımsıkı
Poz vereceğiz güneşe ve
Ölümsüz kılmak için zamanı
Tâb olacağız gökyüzüne.
Odanın bir yerlerinde unutulmuş
Bir zamanların şaşaalı Müzik Dolabından.
Bir kırkbeşlik sarıverecek sevdayı.
Ardından
Sana yazdığım o şarkının
La minör çırpınışları aksedecek
Şöminenin alaz senkromlarında.
“Gözlerine uygun renk bulamadım
Hangisi olsa içim yanıyor
Tenine uygun çiçek bulamadım
Hepsi kokusunu senden alıyor…
Bittiğinde Şarkımız ;
Uzanıp söyleyen dudaklara,
Kaydedeceğim Veda buselerini

Yaktı Beni Gözlerin

Hiç ben beni bu kadar

Yalnız hissetmemiştim
Başkasının yüzünden
Dirilip ölmemiştim
Gözün aydın sayende
Ölüyorum bil bende
Kurtuluşum yok artık
Gelsen de gelmesen de
Öğle bir dert buldumki
An bile güldürmuyor
Hasretin yüreğimi
Yakıyor öldürmuyor
Canım yanıyor canım
Vursan da vurmasan da
Düştüm kalkamıyorum
Tutsan da tutmasan da
Yaşayıp azabını
Demek ki çekecektim
Sevmenin gazabını
Ben nerden bilecektim
Yaktı beni gözlerin
Bilsen de bilmesen de
Bitti seven yüreğim
Sevsen de sevmesen de

Onun Sevgisi

Bir kağıt ve bir kalem önümde
Kalbimdekileri yazmak isterken
Kalem bile ağlamaktan mürekkebini kurutmuş
Üstelik hüzünlü mısralarda ucunu kırmış
O bile dayanamamış bu acıya
Peki ben nasıl hala yaşıyorum
Bunu defalarca sordum kendime
Cevabı aynı soruda gizliymiş
Farkına vardım ama geç oldu biraz
Bir gençlik kadar... sadece
Oysa tatlı bir rüyaydı yaşam
Sadece ben vardım hayatta
Diğerleri ise bambaşkaydı yaşamımda
Bir tek ben mutluydum hayatta
Başkası yoktu mutluluğumu anlayabilen
Farketmem zor oldu bunu
Çok zor hem de...
İnsanlar hayatımdan, mutluluğumdan
Çalıp götürürken ben onları hala seviyordum,
Oysa hepsi yalanmış...
Yalanmış insanların sevgisi, gerçekliği
Yaşam için savaşmak gerekiyormuş
Belki de yapabilirim dedim
Ayaklarımın üstünde durabilirim
Kimseye muhtaç olmadan
Kimseye laf söylettirmeden
Kendi başıma yeniden mutluluğumu kazanabilirdim
Yapabilirdim...
İnanıyordum kendime
Ama bazen yanılabiliyor insan
Bunu da öğrendim hayattan...
Daha bir çok şey gördüm, yaşadım
Tutundum hayata ve sarıldım tüm gücümle
İnandığım şeylerin hepsini başardım
Gel gör ki bazı şeylere gerçekten gücü yetmiyor insanın
Hele de elle tutulabilir bir şey değilse bunlar
En güzel sevgileri serptim kalbime
Büyüttüm onları insanlara dağıttım
En tatlı gülümseyişler açtı yüzümde
Yeniden gülümsettim herkesi yeryüzünde
Bir de sihirli bir şey duydum çevreden
"Aşk" diye seslenirlerken işittim birden
Gün geldi onu da yaşadım
Bir yerde, bir kişide, bir isimde
Yalnızca bir kalpte,
En güzel sözleri işittim ondan
En mutlu anları yaşadım hayatta
Sevginin doruğunu
Aşkın ne olduğunu
Ve bir canın bir cana
Sadece sevdiği için feda olabileceği anladım
Bir hayatın bütün tatlarını yaşadım
Acı, hüzün, mutluluk, sevgi
Bir de onun sevgisi
Tanımlanırsa: "Aşk", diye geçer kendisi.